تعریف حاکمیت بالینی :

حاکمیت بالینی سیستمی است که NHC از طریق آن برای پایش مستمر و بهبود کیفیت ارائه خدمات و مراقبت، مسئول بوده       و همچنین متضمن ارائه مراقبت ها و خدماتی با بالاترین استانداردها می باشد. (NHC@Quality Improvement toub)

اجزای اصلی حاکمیت بالینی :

• اثربخشی بالینی: تا چه اندازه کار درست را در زمان و مکان درست انجام می دهیم؟ شواهد این مسئله کدام است؟
• مدیریت ریسک: چگونه شانس خطا را در انجام کارها به حداقل می رسانیم؟ چگونه از خطاها و موارد نزدیک به خطا، درس   می آموزیم.
• تکریم ارباب رجوع و بیمار: تجربه ( رضایت ) بیماران از خدمات ارائه شده چگونه است؟ آیا خدمت ارائه شده ایمن و اثربخش بوده است؟

حاکمیت بالینی درباره چیست؟

حاکمیت بالینی مفهومی است که برای بهبود کیفیت در سیستم، جهت ایجاد مسئولیت برای ارتقاء کیفیت ارائه خدمت ( مراقبت) توسعه یافته است.

حاکمیت بالینی پرسنل سازمان را به طور یکپارچه در برابر گزارش ارائه خدمات بالینی با کیفیت، مسئول می نماید. این مفهوم تمام افرادی که همراه و برای سیستم بهداشتی فعالیت می کنند و در راستای ارائه خدمات بهداشتی تلاش می کنند از مدیران اجرایی    تا پزشکان و حتی نگهبانان بیمارستان را در فرآیند بهبود کیفیت درگیر می کند.

حاکمیت بالینی از فعالیت های بالینی اثربخش حمایت نموده و هر گونه ریسک را برای بیماران به حداقل می رساند.

حاکمیت بالینی:

-         تفکر نقادانه نسبت به آنچه که انجام می دهیم.

-         استفاده از شواهد برای بهبود آنچه که انجام می دهیم.

-         درگیر کردن بیماران در تصمیماتی که برای درمان آنها اتخاذ می شود.

-         توسعه مهارتها

-         انجام کار تیمی برای ایجاد بهبود مستمر

-         جلوگیری از تکرار خطاها

-         درس گیری از تجربیات و عملکردهای موثر برای جلوگیری از دوباره کاری ها و تکرار خطاها

-         آگاهی از نحوه استفاده از فرآیندها و قوانین بهبود کیفیت برای دستیابی به نتایج مورد انتظار

-         تکریم ارباب رجوع

-         مشارکت فعالانه در بهبود ارائه خدمت برای بیماران

حاکمیت بالینی منجر به ایجاد نوآوری هایی از جمله بازطراحی خدمات و ایجاد ایمنی بیمار شده است. با این وجود این مفهوم نیازمند تلاشهای مضاعف جهت ایجاد و استفاده از نوآوری ها صورت گرفته شده است.